کابینه وفاداران، نه هم حزبی‌های استخوان‌دار

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور منتخب، این هفته گزینه‌های تیم امنیت ملی خود را معرفی کرد. ۸سال پیش، او افرادی را انتخاب کرد که دارای سوابق طولانی در خدمات دولتی یا تجارت بودند.

به گزارش شورای روابط خارجی، او که متقاعد شده بود چنین رویکرد متعارفی آنچه را که در دوره اول ریاست جمهوری خود می‌توانست انجام دهد محدود می‌کرد، این بار افرادی را انتخاب کرد که به نظر می‌رسد شایستگی اصلی آنها وفاداری به او باشد. با این کار، او ممکن است دستیابی به اهداف سیاست خارجی را که برای خود تعیین کرده دشوارتر کرده باشد.
ترامپ به دلیل انتخاب‌هایی که داشته از طرف اعضای فعلی و سابق کنگره به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. او مایک والتز نماینده کنگره فلوریدا را به عنوان مشاور امنیت ملی، سناتور فلوریدا مارکو روبیو را به عنوان وزیر امور خارجه، الیز استفانیک نماینده کنگره نیویورک را به عنوان سفیر در سازمان ملل و تولسی گابارد نماینده دموکرات سابق کنگره هاوایی را به عنوان مدیر اطلاعات ملی معرفی کرد. جان رتکلیف، نماینده کنگره و مدیر سابق اطلاعات ملی نیز به عنوان رئیس سیا انتخاب شد. رئیس‌جمهور منتخب آمریکا همچنین پیت‌هگزت، شخصیت رسانه‌ای فاکس نیوز را به عنوان وزیر دفاع، مایک هاکبی فرماندار سابق آرکانزاس را به عنوان سفیر در اسرائیل، کریستی نوم فرماندار داکوتای جنوبی را به عنوان وزیر امنیت داخلی و استیون ویتکاف، سازنده املاک و دوست گلف ترامپ، را به عنوان فرستاده ویژه برای خاورمیانه معرفی کرد.
انتخاب‌های ترامپ مانند روبیو و والتز شبیه انتخاب‌های سنتی امنیت ملی است. در خصوص جهان‌بینی سیاست خارجی آنها باید گفت که هر دو محافظه کار تندرویی هستند که چین را تهدید وجودی برای ایالات‌متحده می‌دانند که ممکن است چنین دیدگاهی برای همه آمریکایی‌ها موضوعیت نداشته باشد. اما هر دو تجربه گسترده‌ای در زمینه سیاست خارجی و دولت دارند. آنها مسائل و بازیگران را می‌شناسند.در مورد دیگر گزینه‌های ترامپ نمی‌توان این‌گونه اظهارنظر کرد.گابارد دیدگاه‌های منتقدانه‌ای در مورد سیاست ایالات متحده دارد؛ اما تجربه کمی در کار اطلاعات ملی دارد. همدردی او با ولادیمیر پوتین، منتقدان را بر آن داشت تا همان‌طور که در یکی از تیترها آمده بود بپرسند «آیا او یک دارایی روسیه است یا یک فریبکار؟» هگزت هیچ تجربه اجرایی قابل توجهی ندارد، حتی اگر از او خواسته شود بزرگ‌ترین و پیچیده‌ترین سازمان جهان را رهبری کند. نه هاکبی و نه ویتکاف تجربه دیپلماتیک قبلی ندارند چه رسد به تخصص عمیق خاورمیانه.
سنا اکنون صلاحیت گابارد، هگزت، هاکبی و سایر کسانی که ترامپ برای فعالیت در دولت معرفی می‌کند را ارزیابی خواهد کرد. (موضع والتز نیازی به تایید سنا ندارد؛ مشخص نیست که آیا ویتکاف نیازی به تایید دارد یا خیر.) با این حال، سنا نامزدی آنها را با ممانعت از انتشار اطلاعات مخربی که در حال حاضر در پرونده عمومی نیست، تایید خواهد کرد. این تا حدی به این دلیل است که اکثریت جمهوری‌خواه سنا که به تازگی انتخاب شده‌، احساس می‌کند که موظف است گزینه‌های ترامپ را تایید کند. او و حامیان اصلی‌اش مطمئنا دلایلی برای بله گفتن به آنها ارائه خواهند کرد.
اما تاریخ و سیاست عملی نیز عدم‌پذیرش نامزدهای ترامپ را کاهش می‌دهد. سنا آخرین بار در سال ۱۹۸۹ یک نامزد کابینه را رد کرد. سپس سناتور جمهوری‌خواه جان تاور را از سمت وزیر دفاع منع کرد. دموکرات‌ها در آن زمان سنا را کنترل می‌کردند و تاور، نامزد منتخب رئیس جمهور‌ جمهوری‌خواه جورج اچ دبلیو. بوش بود. بنابراین وفاداری حزب در میان نبود.
این بار، سناتورهای جمهوری‌خواه بیشتر نگران نامزد جنجالی‌تر ترامپ، مت گیتس، نماینده سابق کنگره فلوریدا به عنوان دادستان کل و رابرت اف کندی جونیور به عنوان وزیر بهداشت و خدمات انسانی خواهند بود. نامزدی گیتس ممکن است مشکل باشد زیرا او با اتهامات سوءرفتار جنسی و مصرف مواد مخدر روبه‌روست. نامزدی کندی برای نظارت بر سیستم بهداشتی ایالات متحده نیز می‌تواند به دلیل عدم‌صلاحیت وی و دیدگاه‌های بی‌اعتبار او در مورد بهداشت عمومی تضعیف شود.
عدم‌پذیرش هر یک یا هر دو نامزدی گاتز و کندی باعث می‌شود سناتورهای جمهوری‌خواه تمایل چندانی به حذف نامزدهای دیگر نداشته باشند. آنها می‌دانند که انجام این کار به ریاست جمهوری ترامپ در شروع خود آسیب می‌زند و همچنین پایگاه «دوباره آمریکا را بزرگ کنیم» را شعله‌ور می‌کند. بنابراین ترامپ احتمالا تیم امنیت ملی‌ای که انتخاب کرده را خواهد داشت. اما بالا بردن وفاداری شخصی بر تجربه و جهان‌بینی مشترک در انتخاب او ممکن است دوباره به او سر بزند. پست‌های ارشد سیاست خارجی مکان‌های ضعیفی برای یادگیری در کار هستند. حتی رهبران باتجربه، کار کردن در سازمان‌های بزرگ و پیچیده را سخت می‌دانند. افراد بی‌تجربه خود را درگیر بحران‌هایی می‌بینند که دست‌های کارکشته‌تر از آن اجتناب می‌کردند.
این واقعیت که منتخبان ترامپ در مورد نقش مناسب ایالات متحده در جهان توافق ندارند، فقط اوضاع را پیچیده می‌کند. بله، دیدگاه‌های متفاوت می‌توانند با جلوگیری از تفکر گروهی و بررسی مفروضات سیاستگذاری، تصمیم‌گیری را بهبود بخشند. اما به نظر می‌رسد تیم امنیت ملی ترامپ چیزهای بسیار خوبی دارد. زمان و انرژی ارزشمندی صرف غیبت، شغل آزاد و دشمنی‌های بوروکراتیک خواهد شد. در مجموع، انتظار می‌رود سیاست خارجی در دولت دوم ترامپ حتی بیش از دوره اول پر هرج و مرج و آشفته باشد.

دستاورد قابل توجه
۱۰ روز پیش انتخابات آمریکا برگزار شد و هنوز در برخی ایالت‌ها شمارش آرا ادامه دارد. (کالیفرنیا به ویژه کند است.) اما سرفصل‌های انتخابات ۲۰۲۴ نوشته شده است. جمهوری‌خواهان کاخ سفید، سنا و مجلس نمایندگان را کنترل خواهند کرد. این یک دستاورد قابل توجه است. دولت تقسیم شده برای دهه‌ها عادی بوده است. همین حزب تنها ۱۰ سال از ۴۴ سال گذشته کاخ سفید و کنگره را کنترل کرده است. البته سوال فقط این نیست که آیا یک حزب می‌تواند کنترل هر دو طرف پنسیلوانیا را به دست آورد، بلکه این است که آیا می‌تواند آن را حفظ کند یا خیر. آخرین رئیس‌جمهوری که حزبش کنگره را برای یک دوره کامل کنترل می‌کرد، جیمی کارتر بود.
خطوط کلی مجلس سنا که در ۳ ژانویه تشکیل می‌شود، تعیین شده است. ۵۳ جمهوری‌خواه، ۴۵ دموکرات و دو مستقل که با دموکرات‌ها جمع می‌شوند سوگند یاد خواهند کرد. هنوز ترکیب دقیق سناتورها مشخص نشده است. روبیو و جی دی ونس در هفته‌های آینده از کرسی‌های خود کناره‌گیری خواهند کرد تا به دولت ترامپ بپیوندند. فلوریدا و اوهایو هر دو فرماندار جمهوری‌خواه هستند.آنها برای پر کردن این دو جای خالی، نام جمهوری‌خواهان را پر خواهند کرد. با نگاهی به انتخابات میان دوره‌ای کنگره در سال ۲۰۲۶، ۳۵ کرسی سنا برای انتخاب خواهند بود. ۲۲ کرسی از این کرسی‌ها در اختیار جمهوری‌خواهان و ۱۳ کرسی در اختیار دموکرات‌ها خواهد بود.
اعلام نتایج در مجلس نمایندگان هنوز در جریان است. با این حال، واضح است که جمهوری‌خواهان تنها با چند رای باقی مانده، مجلس نمایندگان را کنترل خواهند کرد. در واقع، ترامپ شرایط را برای مایک جانسون سخت‌تر کرده است که احتمالا به عنوان رئیس مجلس نمایندگان ادامه خواهد داد. همان‌طور که در بالا ذکر شد، رئیس جمهور منتخب نمایندگان گاتز، والتز و استفانیک را برای پست‌های اداری انتخاب کرده است. در حالی که فرمانداران می‌توانند افراد را تا زمان انتخابات برنامه‌ریزی شده بعدی برای پست‌های خالی سنا معرفی کنند، کرسی‌های باز مجلس تنها از طریق انتخابات پر می‌شود. گاتز، والتز، و استفانیک همگی از مناطق قرمز هستند، بنابراین تقریبا مطمئنا جمهوری‌خواهان جانشین آنها خواهند شد. با این حال، برگزاری آن انتخابات ویژه ممکن است چند ماه طول بکشد و فشار بیشتری بر جانسون وارد کند تا جمهوری‌خواهان، مجلس نمایندگان را در یک راستا نگه دارند. او از نزدیک می‌داند که انجام این کار می‌تواند دشوار باشد. اولین نبرد می‌تواند کاهش‌دهندگان مالیات را در برابر شاهین‌های کسری بودجه قرار دهد.
با نگاهی به انتخابات مجلس نمایندگان در سال ۲۰۲۶، در اینجا آماری وجود دارد که باید در نظر داشت: حزب رئیس جمهور در پنج انتخابات از شش انتخابات میان دوره‌ای گذشته کرسی‌های مجلس را از دست داده است. تنها استثنا در سال ۲۰۰۲ بود، زمانی که جمهوری‌خواهان ۸ کرسی را به دست آوردند، زمانی که جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور جمهوری‌خواه، در انتخابات پس از ۱۱ سپتامبر در رای‌گیری اکثریت داشت. در ۵دوره انتخابات میان دوره‌ای از آن زمان، حزب رئیس جمهور به طور متوسط ۳۱ کرسی از دست داده است.

آنچه ترامپ می‌گوید
ترامپ بیشتر صحبت‌های خود را در این هفته با تصمیمات شخصی خود همراه کرد. او روز چهارشنبه به کاخ سفید رفت تا با جو بایدن دیدار و در مورد انتقال صحبت کند، چیزی که چهار سال پیش رئیس جمهور منتخب بایدن، پیشنهاد نکرد. این دو مرد سخنان کوتاهی را علنا بیان کردند. از جمله ترامپ گفت: «در بسیاری از موارد، دنیای خوبی نیست... اما یک انتقال بسیار آرام خواهیم داشت.»
کاری که دولت بایدن انجام می‌دهد
دولت بایدن همچنان به تلاش خود برای عبور از باریکه ادامه می‌دهد، همان‌طور که آنها در دو و میدانی می‌گویند، در حالی که مدت زمان حضور آنها در این مقام قرار است در کمتر از دو ماه به پایان برسد. آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه، قول داد تا پیش از ۲۰ ژانویه، ۶ میلیارد دلار تدارکات را به اوکراین ارسال کند. او همچنین به رهبران ناتو در بروکسل در مورد تعهد ایالات متحده به ناتو اطمینان داد.
دولت بایدن به دنبال نهایی کردن معاملات با تولیدکنندگان نیمه‌هادی مانند اینتل و سامسونگ بر اساس قانون تراشه‌ها و علم ۲۰۲۲ است. هدف از این اقدام محدود کردن توانایی دولت ترامپ برای لغو این قانون است. وزارت بازرگانی ۳۹ میلیارد دلار برای پرداخت دارد. با این حال، تاکنون تنها یک قرارداد الزام‌آور امضا کرده است. بایدن روز سه‌شنبه با اسحاق هرتزوگ، رئیس اسرائیل، درباره آتش‌بس احتمالی در غزه و جنوب لبنان گفت وگو کرد. این بحث هیچ پیشرفت قابل توجهی نداشت. اندکی پس از این نشست، دولت بایدن اعلام کرد که جریان تسلیحات به اسرائیل را محدود نخواهد کرد. دولت ماه گذشته تهدید کرده بود که فروش تسلیحات را محدود می‌کند، اما به این دلیل که اسرائیل در ارسال کمک به غزه «پیشرفت محدودی» داشته است، تسلیم شد. بایدن در حاشیه اجلاس همکاری اقتصادی آسیا و اقیانوسیه در لیما، پرو، با شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین دیدار خواهد کرد. به احتمال زیاد این جلسه هیچ نتیجه قابل ارائه‌ای ایجاد نمی‌کند. شی می‌داند که ترامپ می‌تواند هر کاری را که بایدن انجام دهد فورا از بین ببرد.